|
|
|
|
|
|
terug naar Archief terug naar Individuelen AFSCHEID ALS HULPKOSTEROp maandag 17 december 2012 heeft br. Edward Bloetjes afscheid genomen als hulpkoster van de Basiliek Sint Servaas.Bijna negentien jaar lang heeft hij deze deeltaak vervuld, soms gedurende vele uren, soms met wat minder uren. Hoe is hij aan die taak gekomen?  Tot 1993 was br. Edward gastenmeester in ons huis De Beyart in Maastricht. Hij ontmoette dan wel eens de Deken van Maastricht, die voor een of andere vergadering kwam. De deken had altijd een moment voor een kort gesprekje. Daarbij heeft Edward zich eens laten ontvallen: "Als ik hiermee ophoud, zou ik best willen helpen als assistent van de koster".
Toen in 1994 de hulpkoster ziek was, en de deken toevallig Edward tegenkwam, herinnerde de deken zich die opmerking, klampte meteen Edward aan en vroeg hem hulpkoster te worden. Dit was het begin van een bijna negentienjarige dienstverlening in de parochie van St.Servaas. Goede herinneringen  Edward heeft vooral goede herinneringen aan het hulpkosterschap. Geleidelijk merkte hij dat de nauwkeurige uitvoering van zijn taak gewaardeerd werd. Men liet dat ook aan hem horen. Die waardering en het gevoel "er echt bij te horen" heeft hem altijd goed gedaan. Zijn beste herinneringen heeft hij juist aan dagen, die nogal hectisch waren, zoals tijdens de dekenale viering van het feest van St.Servaas, wanneer meer dan twintig priesters rond het altaar stonden. En dan de volgende dag de Stadsprocessie! Zoveel priesters en dan alben toemeten: niet te lang, niet te kort. Of tijdens een Heiligdomsvaart. Drie keer heeft hij die meegemaakt. Hard aanpakken. 's Avonds bekaf. Heerlijk!.
Een enkele nare herinnering  Gelukkig waren die er niet veel. Edward herinnert zich een Joodse vrouw. Het was tijd dat de kerk gesloten zou gaan worden. In de kerk werd omgeroepen dat bezoekers de kerk moesten verlaten. Terwijl Edward door het middenpad naar achteren liep, kwam die vrouw op hem af, schreeuwde dat ze hèm moesten opsluiten in plaats van mensen weg te drijven.
Gelukkig worden de enkele nare herinneringen gecompenseerd door de vele positieve.
Dan toch afscheid Br. Edward had al besloten op 31 december dit jaar er mee op te houden. Een mooi idee: een dienst op de laatste dag van het jaar als afsluiting. Het heeft echter niet zo mogen zijn. Zijn laatste koster-beurten heeft hij moeten afzeggen vanwege grote problemen bij het lopen.  Hij had dan ook vervoer nodig naar de pastorie op de dag van het afscheid. Hij was blij dat er geen pompeuze zaak van gemaakt werd. De Deken was er, de secretaris van het kerkbestuur, de nieuwe kapelaan, de hoofdkoster, en - daar was Edward blij mee - onze provinciale overste br. Kees Gordijn (rechts op foto), en verder Léon Huybrechts van het lokaal bestuur van de broeders in de Beyart. Later is ook de heer van Lier binnen komen lopen - directeur van De Beyart en kerkmeester van de Basiliek.
Warme woorden  De Deken heeft Edward in warme bewoordingen toegesproken. Hij onderstreepte o.a. dat het religieus-zijn van Edward duidelijk zichtbaar was in de vervulling van zijn taak. Dat was een opmerking die Edward heel goed deed. Lees verder: Eerbetoon aan broeder Edward Bij een afscheid hoort een geschenk. Edward had zich al afgevraagd wat dat kon zijn. Maar wat de deken hem aanbood was boven al zijn verwachting. Hij ontving de Bronzen Legpenning van de Basiliek St.Servaas.
naar boven |
