Terug naar home actualiteit
Terug naar de actualiteit

IN MEMORIAM TIJDENS DE UITVAART

In memoriam Koos Baijer

. Koos werd geboren op 10 mei 1928 in Den Haag. Nu zijn wij hier in deze kapel bijeen om afscheid te nemen van een dierbaar familielid en een dierbare medebroeder.

Koos heeft in zijn leven in verschillende landen en plaatsen geleefd en daar ook telkens afscheid moeten nemen. Het hoort misschien wel bij een mensenleven, verbanden met anderen aangaan en dan weer loslaten, verder gaan en nieuwe mensen ontmoeten en dierbare herinneringen aan wat voorbij is bewaren.

Koos had al vroeg het verlangen naar andere landen te gaan. De verhalen van een broeder over de missie boeiden hem zeer. Hij werd op de lagere school door de verhalen van die broeder geďnspireerd om ook naar de missie te gaan.
In zijn broederleven ging zijn aandacht vooral uit naar de armen en de zwakkeren juist omdat hij zichzelf afvroeg: hoe geef je vorm aan het kiezen voor de kant van de zwakken en de armen? Welke mogelijkheden hebben deze mensen zelf en hoe kun je ze, door onderwijs en voorlichting, helpen op weg naar een beter bestaan?

Het invoeren van allerlei zaken uit Europa vond Koos geen geschikte manier om mensen te helpen een beter bestaan op te bouwen. Ze zouden daardoor zelf niet in actie komen en de vraag was ook of ze daarmee echt geholpen zouden zijn. Dat inzicht heeft Koos misschien te danken aan het Montessori-onderwijs, aarbij Maria Montessori ervan uitgaat dat het kind zelf ook kan ontdekken wat en hoe het wil leren en dat het niet van buitenaf kant en klaar aangeboden moet worden.
Voor Koos was het duidelijk dat mensen zelf in beweging moeten komen en dat je hen moet helpen om zichzelf te leren helpen. Dat wil niet zeggen, dat Koos er al uit was hoe dat nu precies zou moeten. Want wat doe je dan, als je de kant van de zwakken kiest? Hopelijk kun je samen in gesprek met de mensen tot zo’n keuze komen. Misschien, zegt hij ergens, lukt het wel nooit, of misschien heeft ieder daar toch zo zijn eigen manier voor. Want, schrijft hij, wij kunnen als congregatie gemakkelijk zaken aanpakken en meestal ook met succes, want we hebben de middelen en we kunnen kiezen voor projecten waar we goed in zijn.

Juist de mensen die geen keuze hebben, en dat zijn meestal de armsten, die zouden met steun zichzelf op moeten tillen en dat is een heel lang proces, misschien gaat daar wel een generatie overheen en kunnen we alleen maar aanzetten tot verbetering van hun situatie geven.

Als Koos na zijn missionaire activiteiten terugkeert in Nederland vestigt hij zich in de communiteit van Rotterdam. Hij zorgt er voor het klaarmaken van het souper en weet er wel iets lekkers van te maken.

Zijn gezondheid gaat langzaam maar zeker achteruit, maar hij wil er niet over klagen en probeert de moed erin te houden. Na de sluiting van het Rotterdamse huis neemt hij zijn intrek in De Beyart. De gevoelige kant, die hij altijd heeft gehad, komt steeds duidelijker aan het licht. Zijn grappen krijgen ook meer en meer een grijze rand, waarlangs de pijn over hoe het gaat en de teleurstellingen die hij zeker heeft gehad een weg vinden om zich te melden.

We verliezen in Koos een betrokken en gevoelige medebroeder die wij nu in dankbaarheid gedenken. We geven hem nu uit handen en mogen hem opgenomen weten in de nabijheid van de Eeuwige.
Moge dat ons tot troost zijn.

br. Kees Gordijn

VOORBEDEN TIJDENS DE UITVAART

Samengekomen rond de Tafel des Heren,
rond het gestorven lichaam van onze goede medebroeder en familielid Koos
bidden wij vol vertrouwen en dankbaar tot God die bereikbaar is voor kleine mensen - zo kostbaar in Zijn ogen.

1.Genadige God,
Wij danken u voor br.Koos
die in zijn leven als toegewijde onderwijzer voor kleine mensen bereikbaar was,
zo kostbaar in zijn ogen,
vooral kinderen die veel te missen hadden,
armoe leden, gebrek hadden aan liefde en zorg.

Geef dat ook wij groot zijn voor kleine mensen in ons dagelijks leven –
en ervaren dat het ‘de kleine dingen zijn die het doen’,
daadwerkelijk meelevend in onze menselijke kontakten en relaties –
en zo uw mensenliefde gestalte geven

Laat ons bidden: Wij bidden u, verhoor ons

2.Genadige God, Goede Herder,
Wij danken u voor br.Koos
die in zijn missionair leven als een goede herder
met hart en ziel betrokken was
bij de vorming en het wel en wee van catechisten
en anderen in het pastorale veld.

Geef dat ook wij als goede herders
in en door ons dagelijks leven
liefdevolle aandacht en zorg tonen
aan hen die wij zo van harte dienstbaar zijn.

Laat ons bidden: Wij bidden u, verhoor ons

3.Wij danken U God, Schepper en Voltooier van alle leven,
oor het lange en vruchtbare leven van br. Koos,
voor uw steun in zijn dagen van pijn en lijden.

Zegen allen die hem medische hulp en zorg konden geven, in het ziekenhuis en hier in de Beyart,
hen die hem bezochten, bemoedigden en voor hem hebben gebeden.
Zegen zijn familie en allen in binnen- en buitenland
die rouwen om zijn heengaan en hem dankbaar blijven herinneren.

Laat ons bidden: Wij bidden u, verhoor ons

God van licht, leven en liefde,
Koos heeft rusteloos en met heel zijn hart U gezocht
als zijn kostbaarste schat in zijn leven.
Zo hield hij zijn geloofslicht brandend
en vond U hem wakend bij uw komst
en heeft U hem nu genodigd
aan het feestmaal van eeuwig leven.

Met St.Benedictus bidden wij U:
Genadige en heilige God en Vader,
geef ons wijsheid om U te ontdekken,
volharding om U te zoeken,
geduld om op U te wachten,
ogen om U te zien,
een hart dat zich in stilte op U richt,,
een leven dat U verkondigt
door de kracht van de Geest van Jezus Christus, onze Heer. Amen

(br. Alfred Fest)